
شاید به ندرت بتوان کسی را یافت که ابتهال بسیار زیبای «حب الحسین»
شاهکار ماندگار استاد «طه الفشنی» را نشنیده باشد؛ گزارش زیر شخصیت و
ویژگیهای فنی تلاوت قرآن و ابتهالات این قاری و موشح را بررسی میکند.
استاد «طه موسی حسن» مشهور به «طه الفشنی»
استاد
«طه موسی حسن» مشهور به «طه الفشنی» از مبتهلان و قاریان قرآن کریم مصر در
سال 1900 میلادی مطابق با 1279 هجری شمسی در شهر «فشن» از توابع استان
«بنی سویف» دیده به جهان گشود.وی اولین مؤذن مسجد امام حسین(ع)
در قاهره بود و چنان که آثار به جای مانده از تلاوتها و ابتهالاتش گواهی
میدهد، وی فردی نابغه و توانا در علم موسیقی بود، همچنین بر فنون و قواعد
تلاوت قرآن کریم تسلط و چیرگی کامل داشت.
این استاد تنها یک قاری
قرآن نبود، بلکه حیاتش را به عنوان یک منشد و موشح آغاز کرد، در وجود این
استاد گرایشهای دینی و علاقهای وافر به قرآن کریم وجود داشت که او را از
مسیر خوانندگی و نوازندگی و انشاد و تواشیح به قرائت کشانید.
طه
الفشنی مبانی قرائت و حفظ قرآن کریم را در زادگاه خود آموخت و بدینسان
مدرک دوره ابتدایی را در سال 1916 میلادی مطابق با 1295 هجری شمسی دریافت
کرد و پس از آن کل قرآن کریم را حفظ کرده و به مدرسه معلمان پیوست، وی
همچنین موفق شد در سال 1919 میلادی مطابق با 1298 هجری شمسی به دانشگاه
الازهر در قاهره بپیوندد.این استاد بسیاری از نغمات را به قرائت
قرآن کریم با حفظ احکام تلاوت داخل کرد، او معتقد بود که یک قاری نمیتواند
قاری باشد تا زمانی که موسیقی را در وهله اول آموخته باشد و اگر جز این
باشد چگونه خواهد توانست مردم را از استماع قرائتش به شادی و نشاط درآورد
که البته این نظر، نظری شخصی است کما اینکه بعضی دیگر از قاریان این نظر
را رد کردهاند.
استاد
طه الفشنی نیز پس از این اقدام رادیو با همیاری استاد «عبدالباسط محمد
عبدالصمد» و «عبدالقادر حاتم» وزیر فرهنگ و ارشاد آن زمان مصر به اعتراض
برخاست و رادیو نیز به خصوص پس از وساطت استاد «مصطفی اسماعیل» سعی در راضی
کردن وی برآمد.
ادامه مطلب ...