در راه بازگشت به خانه از هیئتی که هر شب برای عزاداری اباعبدالله
الحسین(ع) میرفت، بود که صدای قرائت قرآن از بلندگوی یکی از تکیههای امام
حسین(ع) نظر او را جلب کرد؛ قرائت قرآن در آن وقت شب به نظرش جالب آمد.
صدای قرائت قرآن از بلندگوی تکیهای میآمد که به مناسبت دهه اول ماه محرم
سر کوچهشان زده بودند؛ در آن زمان که 11 سال بیشتر نداشت، خواست یک سرکی
بکشد و ببیند که در این تکیه چه خبر است.
رفت و دید که عزاداران امام حسین(ع) به دور هم حلقهای را تشکیل دادهاند
و هر کدام هم یک رحل قرآن در مقابل خود گذاشتهاند. یک آقایی هم بالای
جلسه به عنوان معلم نشسته است. همانطور که گوش به نوای قرائت قرآن سپرده
بود با خود گفت: «خوب من هم بروم و بنشینم» نشستن همانا و جذب قرآن شدن
همانا...
یادگیری نکات اولیه قرائت و تجوید در جلسات قرآن «علیاکبر توپچی»
از آن پس تا پایان دهه اول محرم هر شب سر موعد به تکیهای که جلسه قرآن با
معلمی «علیاکبر توپچی» در آن برگزار میشد سر میزد، تا اینکه با جمع شدن
تکیه امام حسین(ع)، این جلسه قرآن نیز به جلسات هفتگی که هر شب در منزل
یکی از افراد برگزار میشد تبدیل شد؛ طی یک سالی که در آن جلسات هفتگی قرآن
شرکت میکرد، نکات اولیه قرائت و مباحث مربوط به تجوید را آموخت و به
واسطه «علیاکبر توپچی» نخستین استاد قرآنی خود، با جلسه قرآن استاد
سیدمحسن خدامحسینی آشنا شد.
مهدی قرهشیخلو که با شرکت در جلسات قرآن استاد خدامحسینی، کار قرائت را
تخصصیتر آغاز کرد، درباره شروع فعالیتهای خود در حوزه قرائت قرآن
میگوید: زمانی که به قرائت قرآن علاقهمند شدم هیچ زمینه قبلی نداشتم؛ با
این حال وقتی که در جلسات قرآنی شرکت میکردم، علاقهام روز به روز بیشتر
میشد؛ هم به جهت آن فضایی که در سالهای اولیه انقلاب بر کشور حاکم بود و
هم به جهت توانایی که اساتید قرآن طی آن سالها در جذب مخاطبان داشتند.
همچنین زمانی که خانوادهام پیشرفت من را در حوزه قرآن دیدند شروع به تشویق
کردند و همه این مسائل دست به دست هم داد تا قرائت قرآن را به شکل تخصصی
دنبال کنم.