آشنایی با قاریان مصر : استاد «محمد احمد بسیونی»

استاد بسیونی در سال ۱۳۳۰ ه.ش. در کشور مصر به دنیا آمد و با کمک پدر از کودکی به آموزش علوم قرآنی پرداخت . او در سن ده سالگی حافظ قرآن شد . سرانجام پس از آموزش ابتدایی وارد دانشگاه الازهر شده در دانشکده علوم دین به تحصیل پرداخت و پس از فارغ التحصیل شدن در همان جا به تدریس علوم دینی همت گماشت . استاد بسیونی از همان سن ۱۲ سالگی قرائت و تلاوت قرآن را در مجالس و محافل آغاز کرد . او در سن ۲۴ سالگی وارد صدا و سیمای کشور مصر شده و اکنون حدود ۱۳ سال است که در دانشگاه الازهر به تدریس اشتغال دارد .ایشان در سخنان خویش به این نکته اشاره داشتند که قاریان ایرانی از حیث تلاوت قرآن بسیار زیبا تلاوت می کنند اما نکته ای که مورد توجه قرار دهند این است که در راستای تمرینات خویش از حفظ قرآن نیز غفلت نورزند . استاد همچنین در سخنان خویش به قاریان قرآن توصیه کردند از نکاتی که برای صوت شخص مضر می باشد پرهیز کنند . از جمله این نکات چیز های بسیار گرم و بسیار سرد است . همچون نوشابه سرد در روزهای تابستان یا منتقل شدن به صورت ناگهانی از یک مکان سرد به یک مکان گرم .ایشان در رابطه با استفاده موسیقی در قرآن عقیده داشتند که باید بر طبق معانی از موسیقی مشابه معنا استفاده کرد . فی المثل در آیات وعید دستگاه صبا مناسب است . زیرا این دستگاه با حزن همراه می باشد و این حزن باعث می شود که مستمع در صورت گناهکار بودن از خوف و عذاب الهی اشک بریزد . یعنی میان آهنگ قرآن و معانی هماهنگی و تناسب ایجاد کند . البته چنین مسئله ای در رابطه با تمام دستگاه های قرآنی صدق می کند .استاد می گوید : « اسامی این دستگاه ها بر اساس تناسب با صدای قاری از لحاظ طبقات صوتی فرق دارد . بنابر این قاری کسی است که بتواند پس از شناخت خوب و دقیق دستگاه ها آن ها را به نحوی صحیح وحکیمانه در جای خود ارائه نماید و این طبیعتاً به وضعیت روحی افراد بستگی دارد . اجرای این دستگاه ها باید به گونه ای باشد که اگر قاری در یک دستگاه معینی به تلاوت پرداخت مستمع خسته نشود و حتی اشتیاق آن داشته باشد که یک بار دیگر بدان گوش فرا دهد . چنین امری طبیعتاً مستلزم تلاش و وقت زیادی است . باید به گونه ای عمل کرد که قاری وضعیت خود را سنجیده و سپس مطابق با آن در طبقات بالا به تلاوت بپردازد . قاری باید چنان تلاوت کند که اگر در یک دستگاه به تلاوت بپردازد تنوع و نظم خاص را در آن دستگاه رعایت کند » .

راه شناخت تلاوت‌های «مصطفی اسماعیل»/ راه قاری شدن از نظر «احمداحمد نعینع»

به گزارش خبرنگار فعالیت‌های قرآنی خبرگزاری فارس استاد «احمد احمد نعینع» قاری سرشناس مصری است که امسال به عنوان داور در مسابقات بین‌المللی قرآن کریم حضور داشت.حضور این استاد قرآن کریم در مسابقات بین‌المللی جمهوری اسلامی فرصتی بود تا دقایقی با وی گفت‌وگو کنیم.
کمی از مسابقات بین‌المللی جمهوری اسلامی بگویید. مسابقات ما چه تفاوتی با سایر مسابقات جهان دارد؟
مسابقات ایران با نظم و شکوه خاصی برگزار می‌شود و باید به ایرانیان تبریک گفت. مسابقات قرآن سایر کشور‌ها اغلب یا در رشته حفظ و یا در رشته تلاوت برگزار می‌شود در حالی که مسابقات جمهوری اسلامی در هر دو رشته برگزار می‌شود و این مهم‌ترین تفاوت مسابقات ایران با مسابقات سایر کشور‌ها است.

مسابقات ایران از نظر فنی چه تفاوتی با مسابقات سایر کشور‌ها دارد؟
در مسابقات ایران هم شرکت‌کننده قوی وجود دارد و هم ضعیف که باید از کشور‌هایی که نمایندگان خوبی اعزام می‌کنند تقدیر کرد.

جمهوری اسلامی ایران همواره بهترین قاریان و حافظان خود را به مسابقات سایر کشور‌ها اعزام می‌کند در حالی که اغلب کشور‌ها نمایندگان چندان خوبی به مسابقات ایران نمی‌فرستند، البته برخی از کشور‌ها هم قاریان خوبی به مسابقات ایران اعزام می‌کنند. به هر حال باید با بررسی این موضوع و پیگیری آن سطح فنی شرکت‌کنندگان مسابقات را بالا برد.

10 سال با شیخ مصطفی اسماعیل زندگی کردم و شیخ روی دستانم جان سپرد
ما شنیده‌ایم که شما چند سال با استاد «مصطفی اسماعیل» زندگی کرده‌اید. این موضوع صحت دارد؟
بله؛ من 10 سال با استاد «مصطفی اسماعیل» شب و روز زندگی کردم و در نهایت هم شیخ بر روی دستان من در بیمارستان جان به جان آفرین تسلیم کرد. 

در این 10 سال بیشتر چه نکاتی را از شیخ «مصطفی اسماعیل» می‌آموختید؟

همانگونه که گفتم طی این 10 سال من شب و روز همراه استاد بودم و همیشه در محافل قرآنی در کنار او می‌نشستم و تلاوت‌هایش را گوش می‌دادم. من همواره سعی می‌کردم فقط به تلاوت‌های استاد گوش کنم و به نظر من قرائت قرآن موهبتی الهی است که قاری باید با گوش دادن زیاد فراگیرد. باید بگویم فنون تلاوت را با گوش دادن تلاوت‌های استاد آموختم.

آشنایی با قاریان مصر : استاد «علی محمود»

پس از رحلت استاد فقید شیخ احمد نداء با وجود آن که بسیاری به منصّه ظهور نشستند اما هیچ یک را توانایی آن نبود که رسالت شیخ را در این مسیر به انجام رساند . در این زمان مردی گندمگون و کوتاه قد به نام « شیخ علی محمود » در این میدان مطرح شد . کسی که پس از شیخ احمد نداء ، تنها فردی بود که توانست رسالت و طریقه شیخ را ادامه دهد . او در یکی محله های تنگ عبّاسیه در میان خانواده ای ثروتمند پا به عرصه وجود گذاشت و حادثه ای خانواده را برآن داشت تا او را به مکتب خانه فرستد تا قرآن را حفظ کند . پس از گذر ایامی چند ، شیخ موسیقی شرقی را آموخته در آن تبحّر یافت . از این رو به خواندن قصاید و ابتهالات دینی پرداخت و چنان الحان و نغماتی را در این قصاید به کار برد ، که عقل ها را از سر به در کرده ، به آنان شادی و نشاطی وصف ناشدنی می بخشید و شاید بتوان گفت که بسیاری قصاید دینی را که امروزه در محافل و مجالس می شنویم همه از نغمات زیبای اوست . بیشتر آنان که به سرودن این قصاید پرداخته اند بر همین اسلوب و فنون عمل کرده ، در چهار چوب مکتب او پرورش یافته اند . شگفت آنکه عموم از این نکته غافلند و شاید هرگز در اذهان چنین اندیشه ای رسوخ نکرده باشد که آهنگ ها و نغماتی را که محمد عبد الوهاب ، موسیقی دان بزرگ عرب ، ساخته مبتنی بر نظرات و آراء شیخ علی محمود بوده است ؛ چرا که تمامی این آهنگ ها و الحان پیش از آنکه در رادیو به سمع مردم برسد بر او عرضه شده است . شیخ علی محمود با وجود آنکه مردی نابینا بود ، در این طریق تا آنجا پیش رفت که به عنوان یکی از نوابغ زمان مطرح گردید . او از دوستان سید درویش بود و هرگاه که به سرودن قصیده « بدر تجلی فی الافق » می پرداخت ، و آن را به آواز می خواند سید از استماع صدای او به شدت می گریست . زمانی که از او خواسته شد که پیرامون شخصیت شیخ محمود سخن بگوید ، بیدرنگ او را نابغه ای عظیم خواند و اظهار داشت که سرآمد تمامی ملحّنین و نوازندگان است . صوت زیبای شیخ علی محمود همواره نوازنده دل و جان مستمعین بود. صوتی که هیچ گاه به جهت آن اجر و مزدی طلب نمی کرد . با این وجود منزلش مامن اهل فن و ادبا و بزرگان زمان بود. او از برترین پیش کسوت ترین قاریان می باشد . استاد در سرودن قصاید ، دارای شیوه خاص خویش بود ؛ همان شیوه ای که دو تن از مشاهیر بزرگ مصر در سایه آن پرورش یافتند و پس از استادشان از بزرگترین علمای فن شدند .« شیخ طه الفشنی » یکی از اساتید برجسته ای است که در فن تواشیح خوانی و سرودن قصاید شهرت چشمگیری یافت . کسی که عاشقان قرآن و حضرت رسول و خواندان مطهرش بارها و بارها مدایح و تواشیحات زیبای او را استماع کرده اند .

آشنایی با قاریان مصر : استاد «شیخ محمد اللیثی»

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)،در سال 1952 میلادی/1331 شمسی، در روستای «نخاس» از توابع شهر «زقازیق» در استان شرقی مصر به دنیا می‌آید و در خانواده‌ای قرآنی رشد و تربیت می‌یابد، پدرش «محمد ابوالعلا» تنها فردی بود که در روستا توانسته بود کل قرآن کریم را حفظ کند و این افتخاری بود که بعدها قاری قرآن شدن و گام نهادن در وادی افتخارآمیز قرائت قرآن را برای این ستاره آسمان قرائت سبب شد.
محمداللیثی، تحت تعلیم پدر خود شروع به حفظ قرآن کریم می‌کند و به یاری پروردگار و به مدد استعداد و هوش بسیار خوب خود در سن سه سالگی کل قرآن کریم را حفظ می‌کند و خیلی زود پا در جای پای پدر می‌گذارد.

گام نهادن در مسیر یادگیری فنون تلاوت

حفظ قرآن کریم باعث دست برداشتن این نابغه قرآنی از پرداختن به سایر هنرهای قرآنی نمی‌شود و سه سال از سه‌سالگی‌اش (که قرآن را حفظ کرده بود) نمی‌گذرد که فنون تلاوت قرآن کریم را نزد پدرش به طور کامل فرا می‌گیرد، این استاد برجسته قرآن به این راضی نمی‌شود و با مراجعه به بعضی از قاریان بزرگ در آن زمان علم اختلاف قرائات را نیز می‌آموزد تا اگر شکی برای نابغه نامیدن وی تا آن زمان وجود داشته است، برطرف شود، از آن زمان به بعد است که وی تلاوت قرآن را در محافل و مراسم‌های مختلفی که داخل روستا برگزار می‌شود، آغاز می‌کند.

آشنایی با قاریان مصر : استاد «شیخ کامل یوسف البهتیمی»

«محمد زکى یوسف» مشهور به شیخ «کامل‌یوسف البهتیمی» در سال 1922 میلادی در منطقه بهتیم القلیوبیه مصر به دنیا آمد. وی تلاوت قرآن را نزد شیخ «محمد محمدالصیفی» فرا گرفت و در سال 1953 به جمع قاریان رادیوی مصر پیوست.یوسف در حالی که در آن زمان کم‌سال‌ترین قاری قرآن رادیو بود تلاوتش با استقبال بالای علاقه‌مندان مواجه می‌شد.
وی در سالی به رادیو مصر پیوست که شیخ «محمد صدیق منشاوی» هم وارد رادیو شد و در سالی چشم از جهان فروبست که منشاوی به دورد حیات گفت.شیخ کامل یوسف البهتیمی در روز دوم ژوئن 1969 میلادی در گذشت.

منبع : فارس نیوز

آشنایی با قاریان مصر : استاد «محمد محمود طبلاوی»

استاد محمد محمود طبلاوى نائب نقیب القراء و قارى مسجد جامع ازهر در روز 14نوامبر 1934م در روستاى میت عقبه مرکز امبابه الجیزه در روزگارى که آنجا روستاى کوچکى بود به دنیا آمد ، آنچه میت عقبه بیش از هر چیز در آن زمان به آن اهتمام مى ورزید انتشار و حفظ قرآن کریم بود ، پدر او حاج محمود او را به آموزشگاه روستا برد تا از حافظان قرآن شود زیرا که محمد تنها پسر او بود او در حالى که در دوستى قرآن و حفظ آن غرق شده بود در سن چهار سالگى راه آموزشگاه را یاد گرفت و در سن ده سالگى حفظ و تجوید آن را به پایان برد .

براى این جوان علاقه مند به کتاب خدا که به چیز دیگرى به جاى آن راضى نمىشد آغاز سخت و دشوارى وجود داشت ، استاد طبلاوى از خاطرات فراموش ناشدنى خود مىگوید: (( … پدرم با تضرع و زارى به سوى آسمان روى کرده و پیوسته دعا مىکرد که خداوند به او فرزندى عطا کند تا او را وقف کتاب آسمانى قرآن کریم نماید و از اهل قرآن و رجال دینى شود ، خداوند هم دعوت او را بى استجابت رها نکرد و او را صاحب تنها فرزندش (محمد) ساخت. پدرم با تولد من بسیار مسرور شد سرورى که در طول عمرش مثل آن را تجربه نکرده بود ، خوشحالى پدرم تنها به خاطر این نبود که داراى فرزندى شده است بلکه به این جهت که فرزندى از جرگه حافظان قرآن کریم را صاحب گشته است ، چرا که پدرم به این موضوع یقین داشت که قرآن تاج پر افتخارى است که هر کس آن را به سر بگذارد بسیار شکوه مند خواهد شد ، و این نعمت بزرگى که خداوند بر من منت نهاده و به من ارزانى داشته مرا وا مى داردکه روز و شب به درگاه او دعا کنم که این عمل جلیل را از حسنات پدرم قرار دهد و نیز قرآن کریم را به مصداق آیه 28 ازسوره حدید، براى او نورى قرار دهد که روشن گر راه او باشد، این دعا را به این خاطر مىکنم که [الدال على الخیر کفاعله] و پدر من هم با اصرار و صبر فراوان و کمک ها و مساعدت هاى بى شمارى که براى من داشت و همه کار مى کرد تا من براى حفظ قرآن فراغت لازم را داشته باشم در واقع کار خیرى انجام داد .))این جوان با استعداد در حفظ قرآن کریم به طور کامل همراه با احکام آن حتى لحظه اى هم سستى به خرج نداد و پیوسته با التزام و انتظام شدید به آموزشگاه مى رفت و در هر ماه کل قرآن را مرور مى کرد .

 استاد طبلاوى مىگوید:((من به عنوان یک قارى ناشناخته و کوچک شروع کردم همانند هر قارى دیگر که از میان سنگلاخها و امواج زندگى که همچون سیلى بر گونه او نواخته مى شود راه خود را مى گیرد و مى رود بنابر این در مناسبت هاى سال و یا مناسبات دیگر تلاوت مىکردم، این تلاوتها همه در ابتداى زندگى قرآنى ام یعنى در دوران قبل از بلوغ و سن 15 سالگى بود من به آنچه خداوند روزى ام مىفرمود راضى بودم که افزون بر 3 جنیهه نمى شد و هنگامى که 5 جنیهه نصیبم مى شد خیال مى کردم به عظمتى بالا دست یافته ام .

آشنایی با قاریان مصر : استاد «شیخ شعبان عبدالعزیز صیاد»

استاد «شعبان عبدالعزیز صیاد» یکی از قاریان مشهور مصری در 20 سپتامبر سال 1940 میلادی در روستای «صراوة» از توابع شهر آشمون در استان منوفیه مصر به ‌دنیا آمد.پدرش «عبد العزیز اسماعیل احمد الصیاد» قاری قرآن بود و به ‌سبب تلاوت بسیار زیبایش، در مناسبت‌ها و محافل برای تلاوت قرآن دعوت می‌شد و این مقدمه‌ای بود تا شعبان عبدالعزیز صیاد از همان دوران کودکی آیات وحی الهی را در دل و جان خود زمزمه کند.این قاری مصری در هفت سالگی حافظ کل قرآن شد و این امر هنگامی محقق شد که وی برای فراگیری علوم قرائت و تجوید قرآن کریم به مکتب‌خانه رفت و نزد استاد «جاد ابوغربیة» به فراگیری علوم قرآنی مشغول شد.
وی در 12 سالگی به محافل قرآنی دعوت می‌شد و پس از اخذ دیپلم به دانشگاه الازهر مصر رفت و در رشته اصول دین به فراگیری علوم دینی مشغول شد، وی در تلاوت قرآن بیشترین بهره را از سبک اساتیدی همچون «محمد رفعت»، «محمد سلام» و «مصطفی اسماعیل» گرفتاستاد شعبان عبدالعزیز صیاد در سال 1966 میلادی از دانشگاه الازهر فارغ‌التحصیل شد و در آن زمان به‌ عنوان قاری مشهور برای تلاوت آیات روح‌بخش قرآن کریم به مجالس و محافل دینی و مذهبی دعوت می‌شد.
این قاری برجسته کشور مصر در سال 1975 در آزمون ورودی رادیو قرآن مصر شرکت کرد و با موفقیت کامل توانست جواز حضور و تلاوت در آنجا را کسب کند و بدین‌ وسیله شهرت استاد و همچنین صدای دل‌نواز او در سراسر جهان طنین‌انداز شد.

وی برای تلاوت قرآن به جمهوری اسلامی ایران نیز سفر و عاشقان و تشنگان کلام وحی الهی را با نوای زیبای قرآن کریم سیراب کرد؛ این قاری مصری مشوقان اصلی خود برای پیشرفت در عرصه تلاوت را استاد «مصطفی اسماعیل»، «ابوالعینین شعیشع» و «محمود علی‌البناء» می‌دانست

استاد صیاد علاوه بر ایران به کشورهای مختلف جهان برای تلاوت قرآن کریم مسافرت کرد که از جمله آن‌ها می‌توان به کشورهای کویت، امارات، اردن، سوریه، عراق، اندونزی، انگلستان، فرانسه و آمریکا اشاره کرد.
سرانجام شعبان عبدالعزیز صیاد در سال 1998 در سن 58 سالگی دعوت حق را لبیک گفت و به دیدار معبود شتافت

منبع : www.farsnews.com

آشنایی با قاریان مصر : استاد «شیخ احمد محمد شبیب»

شیخ «محمد احمد شبیب» در سال 1934 میلادی در روستای دنریط از توابع دقهلیه مصر به دنیا آمد یعنی همزمان با اولین پخش رادیویی صدای شیخ محمد رفعت.وی در دو سالگی به بیماری دچار شد که او را با خطر مرگ مواجه کرد؛ پدر شیخ نذر کرد که چنانچه فرزندش از آن بیماری خلاص شود او را وقف قرآن کند؛ محمد به اذن خداوند شفا یافت و پدر نیز او را روانه مکتب شیخ توفیق ابراهیم کرد تا به حفظ قرآن و فراگیری تجوید بپردازد.در سال 1951 به آموزشگاه قرائات الزقازیق پیوست و در سال 1957 با حضور و قرائت در یک محفل عزا که همراه شیخ عبدالفتاح شعشاعی در المنصوره برپا شده بود، رسما به جرگه قرای معروف پیوست.در سال 1961 دچار التهاب حنجره و در نتیجه منع تلاوت شد اما با عنایت الهی شفا یافت و از آن پس سیل دعوت بود که جهت شرکت در محافل گوناگون به سوی او سرازیر می‌شد و در سال 1964 رسما به عنوان قاری رادیو در کنار سایر مشایخ انتخاب مشغول تلاوت شد.
وی در سال 1973 از طرف یاسر عرفات برای قرائت قرآن در مسجدالاقصی دعوت و پس از بازگشت به او نشان قاری قرائت‌کننده در مسجدالاقصی اعطا شد.متانت در رفتار و گفتار از ویژگی‌های این استاد برجسته مصری است؛ گفته می‌شود وی در یکی از سفرهایش به ایران در پاسخ به سؤالی در مورد تقلید شحات‌انور از ایشان در کمال تواضع می‌گوید: در منطقه ما یعنی طنطا اکثر قراء به این سبک قرائت می‌کنند و شحات‌انور از سرآمدان این سبک است.وی در سن 78 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد.

منبع : www.farsnews.com